U 2020. godini rebalansom budžeta iz programa Fonda za šume APV izbrisane su sve aktivnosti i sredstva za pošumljavanje. Tako smo došli u apsurdnu situaciju da u fondu za šume nema para za pošumljavanje, što potpuno obesmišljava postojanje fonda i pokazuje koliko donosioci odluka vrednuju pošumljavanje. Sa druge strane, više od dve trećine sredstava fonda troši se za izgradnju šumskih puteva, što je aktivnost korišćenja šuma, u cilju veće pristupačnosti za dalju seču i jeftiniji prevoz posečenih stabala. Na ovu stavku trošeno je između 69 i 78 miliona dinara godišnje.
Na lokalnom nivou, stanje je još nepovoljnije. Od 45 opština i gradova u APV, samo jedna opština imala je godišnje programe korišćenja sredstava od naknade za seču šume, dok je samo njih tri imalo meru podizanja vetrozaštitnih pojaseva kroz programe zaštite, uređenja i korišćenja poljoprivrednog zemljišta.
Istraživanje stanja u šumskim rasadnicima pokazano je da rasadnici nemau kapaciteta da proizvedu dovoljan broj raznovrsnih i ekološki kvalitetnih sadnica za obimnija pošumljavanja.
Nerešeni imovinsko-pravni odnosi na poljoprivrednom zemljištu, neusaglašenost podataka iz katastra sa stanjem na terenu, nezainteresovanost lokalnih samouprava i drugih aktera za konkurse za pošumljavanje, nevoljnost da se poljoprivredno zemljište u državnoj svojini izdvoji za pošumljavanje, nepostojanje planskih dokumenata u vezi pošumljavanja, pošumljavanje ekološki manje vrednim vrstama i „plantažno šumarstvo“ klonskim vrstama… sve to sprečava intenzivnije pošumljavanje u AP
Vojvodini.
Pored svega, poslednjih godina uočava se povećanje planiranih i izvršenih seča šume u skoro svim gazdinskim jedinicama u AP Vojvodini.
Najvažniji problem je što zainteresovana i šira javnost, građani, ne učestvuju u odlučivanju o tretmanu šuma, ni zaštićenih područja prirode, niti u sastavljanju programa korišćenja šuma i zaštićenih područja, niti je izveštavana o sprovođenju programa, ni o stanju reforme politike zaštite prirode u pregovorima u poglavlju 27.
Šta se dešava sa izvršenjem prostornih planova u vezi pošumljavanja? Šume u urbanim sredinama nemaju isti tretman kao šume u gazdinskim jedinicama javnih šumarskih preduzeća i u planskim dokumentima se nazivaju zaštitnim šumama koje mogu biti na poljoprivrednom ili građevinskom zemljištu. Iz tog razloga postoji neophodnost da se zemljište namenjeno pošumljavanju preimenuje kao šumsko i trajno zaštiti od uništavanja. U nastupajućim klimatskim uslovima to je najjednostavnija I najefikasnija mera adaptacije koja može da se sprovede svake godine.
Nemamo pravo na odlaganje – mladima ne smemo ostaviti pustinju u najplodnijem delu Evrope!
Projekat u novom ciklusu Eko-sistem podrške organizacijama civilnog društva i reformama u oblasti zaštite životne sredine, koji sprovode Mladi istrazivaci Srbije, uz podršku Švedske pod nazivom “Pošumimo Vojvodinu – Platforma za učešće javnosti u odlučivanju o javnim politikama zaštite prirode i pošumljavanju u AP Vojvodini” realizuju udruženja Ekološki centar Stanište iz Vršca, Zeleni most iz Pančeva, Udruženje za zaštitu šuma iz Novog Sada i Pokret gorana Sombor.
